تحلیل جامعه شناختی احساس امنیت میان شهروندان اراکی در سال 1390، علی ساعی، زهره شهبازی، مهدی مبارکی

احساسامنیتاجتماعی، ازموقعیتوجایگاهبرجسته‌ای در برنامه‌ریزی‌هایکشوریبرخورداراستکهدستیابیو پایدارسازیآننیازمندمقدماتوزمینه‌هایپیچیده‌ای بودهو آسیب‌پذیرییازوالآننیز، معلولزمینه‌هاوعواملمتفاوتی است.این پژوهش با هدف سنجش میزان احساس امنیت اجتماعی شهروندان تهرانی و عوامل موثر بر آن بر روی 384 نفر از شهروندان تهرانی (زن و مرد) با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای، روش پیمایش و تکنیک پرسشنامه انجام شده است. وجود رابطه بین پایگاه اجتماعی- اقتصادی با احساس امنیت اجتماعی با ضریب همبستگی تایید گردید. همچنین وجود رابطه بین اعتماد اجتماعی و گرایش به مشارکت در تامین امنیت با ضریب همبستگی 0.311 تایید گردید.با توجه به نتایج به دست آمده بیشتر شهروندان میزان احساس امنیت اجتماعی خود را متوسط و پایین دانسته‌اند و از میان چهار شاخص در نظر گرفته شده برای احساس امنیت اجتماعی (جانی، مالی، فکری وجمعی) امنیت مالی وجانی، میانگینی به مراتب بیشتر از امنیت فکری و جمعی  را دارا می‌باشند. مقدار در رابطه رگرسیونی 0.293 به دست آمد که نشان‌دهنده این است که متغیرهای وارد شده در مدل، فقط 29.3 درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین می‌کنند و بیشترین میزان تاثیر بر متغیر احساس امنیت اجتماعی را نیز پایگاه اجتماعی- اقتصادی و اعتماد اجتماعی دارا می‌باشند.